همیشه هم قافیه بودند…سیب و فریب…
حتی زمانی که هیچ کس شعری نگفته بود…
و حالا که همه شعر میگویید،
همه با هم میگوییم:سیـــب…
و دوربین های عکاسی را فـــ ـریـ ـب می دهیم…
تا پنهان کنیم آن اندوه موروثی را پشت این
لبخند مصنوعـ ـی...!!!
نظرات شما عزیزان:
همیشه هم قافیه بودند…سیب و فریب…
حتی زمانی که هیچ کس شعری نگفته بود…
و حالا که همه شعر میگویید،
همه با هم میگوییم:سیـــب…
و دوربین های عکاسی را فـــ ـریـ ـب می دهیم…
تا پنهان کنیم آن اندوه موروثی را پشت این
لبخند مصنوعـ ـی...!!!
نظرات شما عزیزان:
