رفتم ، رفتی ، رفت . . .
چقدر ساده صرف شدیم...
)-:
تماشایی ترین تصویر دنیا می شوی گاهی
دلم می پاشد از هم بس که زیبا می شوی گاهی
حضور گاه گاهت بازی خورشید با ابر است
که پیدا می شوی گاهی و پنهان می شوی گاهی
گاهی باید کم باشی تا کمبودت احساس شه ،
آدم هـا می آینـد
زنـدگی می کننـد
می میـرنـد و می رونـد ...
امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو
آن هـنگـام آغـاز می شـود کـه
آدمی می رود امــا نـمی میـرد!
مـی مـــانــد
و نبـودنـش در بـودن ِ تـو
چنـان تـه نـشیـن می شـود
کـه تـــو می میـری
در حالـی کـه زنــده ای ...
خـاطرمـان بـاشــد شـاید سـالها بعـد در گـذر جــاده ها بی تفـاوت
از کنـار هم بگــذریم و بگوییــم ایـن غـریبه چــقدر شبیــه
خــاطراتم بــود...
روحم میخواهد برود یک گوشه بنشیند پشتش را کند به دنیا
پاهایش را بغل کند و.... بلند بلند بگوید من دیگر بازی نمیکنم!
بازی نمی کنم...!!!
)-:
یادش بخیر کودکی! قهر میکردیم تا قیامت ......
و لحظه ای بعد قیامت می شد. (-:
نفس می کشم ، تا به جای مرده ها خاکم نکنند !اینگونه است حال من!!!!!!
آدمها...
چقدر زمین به شما می آید!
جاذبه، بهانه ی خوبیست...
اگر آن هم نبود شما دست از سقوط نمی کشیدید!