سَلـآآآم مَِـن رآ بِ دروغ هایت بِــرسـآטּ

وَ بِ او بِــگُو بَهــآ ﮯ شاخ های بُلَنــدَش تَــنهآییست

مـטּ ازمـــــــــــــــرگ ماهــﮯ ها مـﮯ تـرســـــــــــــم...

وگرنـــــه درددلــــــــــــهایــــم را به آب مـﮯ گفتــــــــم!

موهایش سفید شده بود......

"والله یعلم ما فی قلوبکم"

و خدا هرچه را در دل های شما هست می داند...

تنـــهایـــی " بـــا ارزشـــه "...

گآهــے بـہ جـ ـآیـے مے رِسَــב ...

من خودم را کوچک کردم تا تو خودت را کوچک نبینی...

حداقل به بقیه پا ندهی!!!

شایـــد روزی بفهمـــد بــه خــاطـــرش از چــه هـــا گـــذشتـــم!!!

امـــا حـــال کـــه نمــی دانـــد...

تنهـــا بــه دیگـــران مـــی گـــویـــد

او یــک احمـــق بـــود...!

امروز اگر نیایی دیر میشود، سایه من از ردپای آشنای تو بر روی دلم دور میشود

وهمچنان دورتر میشود تا به آغاز فراموشی یکدیگربرسیم

و این یک آه حسرت است و این آخرین فرصت است

و اینجاست که حتی اگر در آینه بنگریم ، تصویر رخ خودمان را هم نخواهیم دید

و ما جزو آرزوهای محال میشویم و حسرت امیدهای ما را خاکستر میکند

منی که شب نشینم چگونه با خورشید باشم ؟

من حتی با ستاره ها نیز همنشین نبوده ام!

حالا تو در انتظار طلوع رویاهای خودت نشسته ای و من در انتظار اینم که

رویاهای دیروز، با دلم همراه شوند!

وقتی خیسی سرزمین چشمانم همیشگیست آمدن باران دگر آن شور را ندارد

این مرام بی مرامی ات، این وفای بی وفایی ات ، این محبت نامهربانی هایت

در حق دلم مرا مثل آتش رو به خاموشی کرده است

خیلی وقت است در دریای بی انتهای غمهایت غرق شده ام

اما تو ای شناگر ماهر مرا در حال غرق شدن هم ندیدی

چه برسد به شنیدن فریادم در زیر آب

همـــــــه زندگیم درد استـــــ ؛ درد …نمے دانم عظــــمتـــ این کلمـــــه را
درکــــ مے کنے یا نــه ؟! وقتے مے گویــــــم درد….
تو بــه دردے فکر نکـــــــن کـــه جسمــــ انسان را ممـــــــکن استــ
یکـــ بیمارے شــــدید بکشد!! نـــــــــــه؛ روحـــــــم درد مے کنـــــــد…!